Συνάντησα τον Ντέιβιντ Σούρκαμπ στο ξενοδοχείο του την ημέρα που θα εμφανιζόταν στο Κύτταρο. Μαζί μου είχα το βινύλιο του «Pampered menial», του πρώτου άλμπουμ των Pavlov’s Dog, αγορασμένο το 1991. Δεν φανταζόμουν ότι, έπειτα από σχεδόν 35 χρόνια, θα τον συναντούσα και θα τον ρωτούσα για όλα όσα ήθελα να μάθω και που δεν υπάρχουν καν στο διαδίκτυο.

Ο Σούρκαμπ, με την χαρακτηριστική φωνή του, μας δίνει μια γεύση από την ιστορία πίσω από το συγκρότημα και την προσωπική του ζωή. Ο Ντέιβιντ, σήμερα 72 ετών, κατοικεί στο Σεντ Λούις και συνεχίζει τη μουσική του καριέρα, κυρίως στην Ευρώπη, αφού οι Pavlov’s Dog δεν κατάφεραν να αποκτήσουν μεγάλη αναγνωρισιμότητα στην Αμερική. Ο ίδιος αναγνωρίζει ότι αυτή είναι μια σπάνια συνέντευξη, καθώς αποκαλύπτει πτυχές της ζωής του.

Αρκετοί αστικοί μύθοι έχουν κυκλοφορήσει γύρω από το άτομό του. Άλλοι πίστευαν ότι ήταν γυναίκα ή είχε πεθάνει. Ο Ντέιβιντ επιβεβαιώνει ότι τίποτε από αυτά δεν ισχύει και αναφέρει: «Είμαι καλά, πάντως, ευχαριστώ!».

Σχολιάζοντας την ασυνήθιστη φωνή του, λέει ότι οι άνθρωποι είτε τον αγαπούν είτε τον μισούν, με λιγοστούς να βρίσκονται κάπου στη μέση. Μάλιστα, μοιράζεται μια ιστορία σχετικά με την κόρη του, που ανέφερε σε έναν δημοσιογράφο ότι ο πατέρας της είναι ο “χαμένος πατέρας” της. «Δεν ξέρω πώς βγήκαν αυτές οι φήμες», προσθέτει.

Παρά το γεγονός ότι το συγκρότημά του δεν έχει κάνει μεγάλη καριέρα στην Αμερική, η μουσική τους συνεχίζει να αγαπιέται. Αποκαλύπτει ότι υπάρχει πολύς κόσμος στην Ευρώπη που τους αναγνωρίζει, όταν ένας θαυμαστής τον φώναξε «μαέστρο» σε ένα δισκάδικο στη Γερμανία.

Στη συζήτησή μας, μου εξηγήσει την σχέση του με την τέχνη: «Ποτέ δεν σπούδασα φωνητική, πάντα τραγουδούσα». Επίσης, αφηγείται τις μνήμες από την οικογένειά του και την καλλιτεχνική κληρονομιά που έχει λάβει. «Η μητέρα μου ήταν καλλιτέχνις και ο πατέρας μου τραπεζικός, αλλά φοβόταν πως το καλλιτεχνικό του πνεύμα θα τον οδηγούσε σε περιπέτειες».

Όταν του ζητώ να μοιραστεί τις εμπειρίες του από τη μουσική βιομηχανία, αναφέρει ότι ποτέ δεν απολάμβανε το lifestyle των ροκ αστέρων, προτιμώντας την απλότητα της καθημερινής ζωής. «Δεν θα μπορούσα να είμαι όπως οι Rolling Stones», λέει γελώντας, «προτιμώ να κάθομαι με τη σύζυγό μου και να βγάζω βόλτα τον σκύλο μας».

Αναφερόμενος στο θρυλικό τραγούδι «Julia», αποκαλύπτει ότι δεν υπήρξε ποτέ κάποια πραγματική Τζούλια στην ζωή του, ενώ η Μέγκαν του «Standing here with you» ήταν απλώς μια φίλη του.

Η συνέντευξη αυτή, λοιπόν, αποκαλύπτει τον Ντέιβιντ Σούρκαμπ ως έναν καλλιτέχνη βαθιά συνδεδεμένο με την τέχνη του, που προτιμά να κρατάει την προσωπική του ζωή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Η ιστορία των Pavlov’s Dog συνεχίζει να ζει μέσα από το έργο του, αποκτώντας διαχρονική αξία.

Πηγή: documentonews.gr