Ο κατακερματισμός του προοδευτικού χώρου συχνά θεωρείται εμπόδιο για την εξάλειψη της Νέας Δημοκρατίας από την κυβέρνηση και τις πολιτικές της. Ωστόσο, οι τρέχουσες διεργασίες στα κόμματα της κεντροαριστεράς καταδεικνύουν μια κρίση ηγεσίας, καθώς αποτυγχάνουν να εκφράσουν τις ανησυχίες της κοινωνικής πλειοψηφίας. Αυτή η κατάσταση παραβλέπει κρίσιμα ζητήματα που σχετίζονται με το πολιτικό περιεχόμενο ενός εναλλακτικού σχεδίου που να εμπνέει την κοινωνία και να επαναφέρει την αξιοπιστία των κομμάτων του χώρου που κυβέρνησαν.
Η πλειονότητα των πολιτικών αναλυτών επισημαίνει τη διευθυντικότητα της Νέας Δημοκρατίας και την αδυναμία της κατακερματισμένης προοδευτικής αντιπολίτευσης να παρουσιάσει ένα εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ, αν και αποτελεί την αξιωματική αντιπολίτευση και τη μεγαλύτερη δύναμη της προοδευτικής παράταξης, δεν κατάφερε στην περίοδο της διακυβέρνησής του να εμπνεύσει μια τέτοια εξέλιξη.
Κατά την τρέχουσα πολιτική συγκυρία, το αίτημα και η αναγκαιότητα για μια μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία είναι στο προσκήνιο. Όλα τα κόμματα του προοδευτικού χώρου οφείλουν να εκφραστούν με σαφή τρόπο. Ο Γιώργος Μπουλμπασάκος, γραμματέας του Τομέα Υγείας του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, υποστηρίζει τη συγκέντρωση των δυνάμεων του δημοκρατικού σοσιαλισμού και της πολιτικής οικολογίας, ενώ επισημαίνει ότι με προεδρία Κασσελάκη, οι συζητήσεις για την κεντροαριστερά δεν έχουν νόημα, καθώς η ρευστοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ επηρεάζει άμεσα τη συζήτηση αυτή.
Το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής διατηρεί σταθερή κατεύθυνση προς μια ευρύτερη κεντροαριστερή παράταξη. Όπως καταδεικνύει η πορεία του από το 2015 και η συνεργασία με δυνάμεις όπως οι Δημοκράτες Σοσιαλιστές και το Ποτάμι, η σημασία του παραμένει κρίσιμη στο σημερινό πολιτικό σκηνικό. Κατέχει δημοσκοπικά τη μεγαλύτερη πολιτική δύναμη του χώρου και διαθέτει αξιόλογες δυνάμεις στους τομείς της αυτοδιοίκησης, των επιμελητηρίων, των συνδικάτων και της κοινωνίας γενικότερα.
Αυτή τη στιγμή, υπάρχει επείγουσα ανάγκη για ένα πολιτικό σχέδιο που θα αμφισβητήσει τις συντηρητικές στρατηγικές της Νέας Δημοκρατίας. Οι σημαντικοί άξονες περιλαμβάνουν εξωτερική πολιτική, κοινωνικό κράτος, παιδεία, θεσμούς και εργασιακά ζητήματα. Η ανάγκη για πολιτικές που μειώνουν τις ανισότητες και αναγεννούν το ΕΣΥ και το κοινωνικό κράτος είναι επιτακτική. Οι δημοκρατικοί θεσμοί και η δικαιοσύνη πρέπει να κατοχυρωθούν, αποκλείοντας την ταξική μεροληψία υπέρ των ισχυρών που αφήνει ως θύμα τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία.
Η στόχευση δεν είναι η αυτοδιάλυση των υφιστάμενων κομμάτων, αλλά η ενίσχυση της ταχείας εξέλιξης και συνεργασίας τους για τη δημιουργία ενός ευρύτερου πολιτικού σχήματος που θα διεκδικήσει εκλογική παρουσία και διακυβέρνηση μέσω προγραμματικών συγκλίσεων.
Πηγή: documentonews.gr
