Οι διεργασίες στον προοδευτικό χώρο αποκτούν νέα δυναμική. Από τη μία πλευρά, οι συγκρούσεις μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ επαναφέρουν τον οργανισμό στη δίνη νέας κρίσης ηγεσίας, και από την άλλη, οι υποψήφιοι πρόεδροι στο ΠΑΣΟΚ διαγωνίζονται για την ηγεσία του κόμματος. Η ανασυγκρότηση του προοδευτικού χώρου παραμένει επίκαιρο θέμα, με κεντρικό ζητούμενο να βρεθούν λύσεις για προβλήματα που απασχολούν την κοινωνία. Το Documento συνεχίζει τις συζητήσεις με τον τίτλο «Ποια κεντροαριστερά;». Χαρακτηριστικά, η Χρύσα Καραγιάννη, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, τονίζει ότι ο δρόμος προς μια αρμονική συνεργασία μεταξύ των προοδευτικών δυνάμεων είναι μακρύς και απαιτεί δύσκολες συνθέσεις στις προγραμματικές θέσεις.
Καθοριστική είναι η παραδοχή πως «απαιτούνται σύνθεση και υποχωρήσεις». Ωστόσο, η αμφιβολία για το ποιος θα παραμερίσει για να ηγηθεί μια άλλη δύναμη καθιστά το έργο δύσκολο. Η έλλειψη πολιτικού πολιτισμού και η αρνητική ιστορία μεταξύ των μελών που έφεραν στο προσκήνιο τα μαχαίρια του παρελθόντος, επηρεάζει σοβαρά τη δυνατότητα συνεργασίας ακόμα και μέσα από κοινές ιδέες.
Αξιοσημείωτο είναι ότι οι τοπικές αυτοδιοικητικές προκλήσεις ίσως να φέρουν μια ελπίδα για συνεργασία. Ένα παράδειγμα είναι η δόνηση ανάμεσα στον ΦΟΔΣΑ Νοτίου Αιγαίου και τον δήμαρχο Κω για τη διαχείριση απορριμμάτων. Οι προοδευτικές δυνάμεις και πρώην υποστηρικτές της περιφερειακής διοίκησης ενώνουν τις δυνάμεις τους απέναντι σε αδικίες που διαιρούν τους Δήμους και τις τοπικές κοινωνίες.
Αντίθετα, στον τομέα του μεταφορικού ισοδύναμου διαπιστώνεται ότι δεν υπάρχουν κοινές προσπάθειες. Αυτό το σημαντικό μέτρο, που αντιμετωπίζει τις προκλήσεις της νησιωτικότητας, φαίνεται να μην προσελκύει την υποστήριξη από όλες τις κεντροαριστερές δυνάμεις, καθώς σχετίζεται με την προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ.
Στις τρέχουσες συνθήκες, οι πειραματισμοί στον πολιτικό τομέα είναι περιπετειώδεις. Οι προοδευτικές δυνάμεις φαίνεται να βρίσκονται σε μια κατάσταση «slow motion», ενώ η κοινωνία βιώνει έναν ζοφερό καθημερινό βίο, ζητώντας λύσεις και απαντήσεις.
Συνοψίζοντας, ο δρόμος για τη διαμόρφωση μιας κεντροαριστεράς που θα προσφέρει λύσεις στα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας παραμένει δύσβατος. Απαιτεί συνεργασία σε όλα τα κρίσιμα ζητήματα σύγκρουσης με τη Δεξιά και μια ισχυρή πολιτική βούληση για ενότητα.
Πηγή: documentonews.gr
